‘Oppassen’ mag niet meer

Dat was ‘m dan, de dinsdag. Een dag van het zorgen voor mijn dochter van 1,5 jaar. Oppassen mag je het niet noemen. Want ik ben haar vader. Dus moet je het zorgen voor noemen, of nog vreselijker: verzorgen.

Noem het meegaan met de tijd of hoe je het wil noemen: ik pas niet op want ik word er niet voor betaald.

Vandaag liep ik met mijn dochter oppassend (let op:) voor fietsers de straat over naar een speeltuintje. Daar zag ik de buurvrouw van verderop. Ze vroeg: ‘Is het vandaag je pappadag? Zo noemen ze dat toch tegenwoordig?’

Toen dacht ik, pappadag. Dat voelt alsof ik maar 1 dag per week verzorger ben. Zullen we er ‘vader-dochtertijd’ van maken?